Ron Streppel, Medewerker weegbrug Epe
 

Ooit begon Ron achter de wagen. ‘Zakken laaien’, lacht Ron. ‘Al het afval zat toen nog in zakken en die moesten wij in de wagen gooien.’
 

Al vrij snel wordt Ron gevraagd of hij zijn rijbewijs wil halen. ‘Dat was toen best bijzonder’, vertelt Ron. ‘En denk maar niet dat je daarna meteen chauffeur mocht worden! Als je collega’s je goedgezind waren, mocht je af en toe een half uurtje rijden. Als ze vonden dat je het wel een beetje kon werd je getest door de chef. Was die akkoord dan mocht je echt als chauffeur aan de slag. Dan duurde het zeker een jaar of vijf voor je een “eigen” wagen had.'
 

Containers legen

En dan verdwijnen de vuilniszakken aan de straat en worden vervangen door (mini)containers. In veel wijken staan tot dan ook 1100-liter-containers waar bewoners hun zakken afval in gooien. ‘Zeventien jaar heb ik die containers geleegd’, aldus Ron. ‘Ze verdwenen omdat er ondergrondse containers kwamen. Daarna ben ik op de zijlader gaan rijden.’
 

Mooie contacten

Daarna komt hij – in zijn eentje – terecht op een klein milieustraatje aan de Zilverschoon. Ron: ‘Dat leek me helemaal niks, in mijn eentje werken. Ik dacht dat ik dat niet kon. Het was achteraf misschien de mooiste tijd die ik heb gehad bij Circulus. Ik had er een beetje mijn eigen “winkel” en de mensen die afval kwamen brengen kende ik bijna allemaal. Die contacten met bewoners vind ik heel erg leuk!’
 

Koffie

Er is nog iets waar Ron op dat moment blij van wordt: 'Collega’s op de wagen kwamen bij mij op de koffie. Ik had een koffiezetapparaat en kocht koffie van mijn eigen geld. Dat werd een beetje veel, dus ik vroeg of de baas dat kon betalen. Het scheelde Circulus veel tijd – en geld - omdat de jongens niet terug hoefden naar de kantine. Uiteindelijk betaalde Circulus de koffie en die bleef voor de chauffeurs gratis.’
 

Vaassen

Een jaar of twaalf terug wordt het Recycleplein in Vaassen geopend en gaat het milieupleintje aan de Zilverschoon dicht. Met pijn in het hart gaat Ron in Vaassen aan de slag. Maar ook hier komt het helemaal goed. ‘Officieel ben ik KCA-depothouder’, legt hij uit. ‘Maar we doen hier met zijn tweeën gewoon alles. Ik ben portier, neem KCA in en begeleid de mensen die komen. Maar ook ramen lappen, de vloer dweilen en reparaties doen we allemaal zelf!’
 

Fijn werk

Ron is vier dagen per week 9,5 uur aan het werk op het Recycleplein. Vier dagen werken en dan een lang weekend: dat bevalt hem uitstekend. Het houdt hem aardig fit, want hij loopt zeker vijftien kilometer per dag, als het er geen twintig zijn. Het leukste blijft het helpen van de bewoners die op het plein komen. ‘Ik help graag mensen. Dat hóeven we niet te doen, maar het mág wel! Dat vind ik gewoon heel leuk want daardoor heb ik fijn contact met mensen. Soms brengen ze zelfs iets lekkers voor me mee. Die waardering, dat vind ik mooi! Daar doe ik het voor! Ja, ik werk hier graag. Overal is wel eens wat, bij Circulus ook, maar over het algemeen werk ik hier altijd fijn!’
 

Goed om te horen Ron! Op naar je 40-jarig jubileum in 2025!